การไม่เบียดเบียนทำให้มีโรคน้อยและอายุยืน
ผมจับหลักเลยนะ อะไรที่เบียดเบียนผมไม่เอา มันถูกมาหมดเลยนะ ซีอิ๊วนี่ก็เบียดเบียนแม่ครัวเขา ทำให้เขาต้องไปหมักเอาเกลือกับถั่วอีกทีนึง เขาต้องไปลำบากนะ ไม่ใช่เขาไม่ลำบาก เขาต้องไปหมักอีกทีนึงนะ แทนที่จะเอาเกลือมากินเลย ข้าวต้มมัดก็ทำให้แม่ครัวลำบาก ต้องไปมัดข้าวต้ม หลังขดหลังแข็ง แทนที่จะนึ่งข้าวมันก็จบแล้ว นี่ไม่ต้องพูดถึง ที่มันแปรรูปกว่านั้นอีกนะ แต่ไม่ใช่ข้าวต้มมัดไม่ดีนะ มันก็ดีกว่าอาหารอื่นแหละนะ มันก็ดีกว่าขนมอื่นๆ แต่ถ้าเปรียบเทียบระหว่างข้าวต้มมัดกับข้าวเหนียวนึ่ง ข้าวเหนียวนึ่งเป็นบุญกว่า มันมีรายละเอียดของมันอยู่ ถ้าเขาจะทำห่อหมกอะรสักอย่าง ห่อหมกหัวปลี ถ้ามีลวกปลีผมจะกินลวกปลี เพราะห่อหมกมันจะต้องไปหั่นไปอะไรยากไปอีก กว่าจะเป็นห่อหมกมา กินหัวปลีคุณจะแข็งแรงกว่า นัยยะลึก ผมพยายามจะอธิบายอะไรบางอย่างว่า ชีวิตมันต้องเรียบง่ายที่สุด ต้องไม่ซับซ้อนที่สุด แล้วมันจะเป็นพลังและกุศลสูงสุด ไม่ต้องนับถ้าไปเบียดเบียนปล้นชีวิตของคนของสัตว์อื่นมา มันยิ่งหนักใหญ่เลย มันเป็นพิษอยู่แล้ว แค่เหลี่ยมมุมเล็กๆน้อยๆมันยังเป็นพิษเป็นภัย ถ้ากรณีเขาทำห่อหมกหัวปลีมาก็กินนะ ถ้าเขาไม่ลวกปลีมา มีแต่ห่อหมกมา ถ้าไม่กินก็โง่ตาย มันมีเท่านั้นก็ต้องกิน ไม่ใช่ว่า ห่อหมกหัวปลีมาเราไม่กิน ถ้าในชีวิตผมจะเลือกกินอันที่เรียบง่ายที่สุด ถ้าต้มถั่วมากับทำนมธัญพืชมานะ ผมจะเลือกกินต้มถั่ว ผมจะไม่กินนมธัญพืช เพราะอะไร เพราะนมธัญพืชมันทำยากกว่า มันต้องมาแช่มาปั่นๆอะไรอีกอะไรไม่รู้ ต้มถั่วมากินต้มถั่ว ถ้ากะทิมากับเนื้อมะพร้าวผมกินเนื้อมะพร้าว ไม่กินกะทิ เพราะกะทิทำให้พ่อครัวแม่ครัวทำลำบาก อะไรก็ตามที่ทำให้ชีวิตลำบาก ผมจะไม่เอา ยกเว้นมันเลี่ยงไม่ออกนะ ถ้าเลี่ยงไม่ออกไม่มีตัวเรียบง่าย ต้องทานก็ทาน แต่จะมีขีดในชีวิตผม ถ้าเอาชีวิตสัตว์ผมไม่เอา ถึงชีวิตสัตว์ผมไม่เอา เรามีขีดของเราอยู่ เราไม่เบียดเบียนเขา พอแล้ว ชีวิตมนุษย์อยู่ได้โดยไม่ต้องกินสัตว์ การสังขารที่เห็นแก่ตัว การปรุงแต่งที่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ชีวิตเรา เห็นแก่กิเลส เห็นแก่การเสพสุขลวง